O sztukach wszelakich - montaż wewnątrzujęciowy
montaż wewnątrzujęciowy, technika realizacji filmów polegająca na realizowaniu długich ujęć. montaż wewnątrzujęciowy, inaczej – wewnątrzkadrowy, technika realizacji filmów polegająca na realizowaniu długich >ujęć (1-10 min.); narrację tworzoną montażem zastępuje inscenizacja oraz – w filmach współcześnie realizowanych – precyzyjna współpraca kamery i filmowanych obiektów; efekt montażu wewnatrzujęciowego osiąga się także montażem trikowym.
Niekiedy cały film zbudowany jest z kilkunastu długich ujęć; A. Hitchcock zrealizował Sznur pereł 1948 w 11 ujęciach; M. Jancsó Desperaci 1965 i Gwiazdy na czapkach 1967 – 19 ujęć; Rosyjska Arka A. Sokurowa 2004 – jedno ujęcie.
Efekt montażu wewnatrzujęciowego może przyczynić się do podkreślenia realizmu pokazywanych scen, ale także – przy odpowiedniej inscenizacji – pozwala stworzyć obrazy pełne napięcia dramaturgicznego, poezji czy filozoficznych podtekstów.
Niekiedy cały film zbudowany jest z kilkunastu długich ujęć; A. Hitchcock zrealizował Sznur pereł 1948 w 11 ujęciach; M. Jancsó Desperaci 1965 i Gwiazdy na czapkach 1967 – 19 ujęć; Rosyjska Arka A. Sokurowa 2004 – jedno ujęcie.
Efekt montażu wewnatrzujęciowego może przyczynić się do podkreślenia realizmu pokazywanych scen, ale także – przy odpowiedniej inscenizacji – pozwala stworzyć obrazy pełne napięcia dramaturgicznego, poezji czy filozoficznych podtekstów.
« powrót
