O sztukach wszelakich - katharsis
katharsis, termin określający podstawowe zadanie tragedii.
katharsis [gr. ‘oczyszczenie’], termin wprowadzony do teorii dramatu przez Arystotelesa określający podstawowe zadanie tragedii: za pomocą scenicznych działań bohaterów i innych środków sztuki widowiskowej (muzyki, scenografii) wywołać u odbiorcy uczucie litości i trwogi oraz doprowadzić go do osiągnięcia spokoju wewnętrznego i pogodzenia się z nieuchronnością losu.
Podobny rodzaj oczyszczenia – osiągany różnymi metodami (iluminacja, medytacja, nirwana) – postuluje wiele religii, uwzględniają go również teorie artystyczne A. Appii, A. Artauda, Jerzego Grotowskiego.
Pojęcie katharsis prawdopodobnie wywodzi się z antycznych misteriów, w czasie których, pod wpływem ruchu, rytmu, muzyki i mentalnego zaangażowania, uczestnicy mieli uwalniać się od win oraz opanowywać lęk egzystencjalny i strach przed śmiercią.
Podobny rodzaj oczyszczenia – osiągany różnymi metodami (iluminacja, medytacja, nirwana) – postuluje wiele religii, uwzględniają go również teorie artystyczne A. Appii, A. Artauda, Jerzego Grotowskiego.
Pojęcie katharsis prawdopodobnie wywodzi się z antycznych misteriów, w czasie których, pod wpływem ruchu, rytmu, muzyki i mentalnego zaangażowania, uczestnicy mieli uwalniać się od win oraz opanowywać lęk egzystencjalny i strach przed śmiercią.
« powrót
