O sztukach wszelakich - choreografia
choreografia, sztuka tworzenia przez choreografa widowisk, które ukazują ekspresję tańca.
choreografia [gr. choreia ‘taniec’ + grapho ‘piszę’],
1) sztuka tworzenia przez choreografa widowisk, które ukazują ekspresję → tańca, lub układów tanecznych łączących muzykę z fabułą baletu, filmu muz., opery, musicalu. Najwybitniejszymi choreografami teatru byli m.in. M. Fokin, M. Béjart, R. Petit, W. Niżyński, C. Drzewiecki, H. Tomaszewski. Choreografia filmowa ma na celu przystosowanie form tanecznych do specyficznej pracy kamery; najwybitniejszymi choregrafami filmowymi byli m.in. F. Astaire, S. Donen, B. Fosse, G. Kelly;
2) W XVI-XVIII w. zapisywanie kompozycji ruchów tanecznych za pomocą specjalnych znaków (obecnie kinetografia) tworząc swoisty opis, partyturę zawierającą także opis tańców i ich wykonanie;
3) całość układu tańców w balecie.
1) sztuka tworzenia przez choreografa widowisk, które ukazują ekspresję → tańca, lub układów tanecznych łączących muzykę z fabułą baletu, filmu muz., opery, musicalu. Najwybitniejszymi choreografami teatru byli m.in. M. Fokin, M. Béjart, R. Petit, W. Niżyński, C. Drzewiecki, H. Tomaszewski. Choreografia filmowa ma na celu przystosowanie form tanecznych do specyficznej pracy kamery; najwybitniejszymi choregrafami filmowymi byli m.in. F. Astaire, S. Donen, B. Fosse, G. Kelly;
2) W XVI-XVIII w. zapisywanie kompozycji ruchów tanecznych za pomocą specjalnych znaków (obecnie kinetografia) tworząc swoisty opis, partyturę zawierającą także opis tańców i ich wykonanie;
3) całość układu tańców w balecie.
« powrót
